Dyskusyjne Kluby Książki
Filia nr 4
11 kwietnia br. spotkanie DKK rozpoczęłyśmy od dyskusji na temat utworu uznanego za jedno z najwybitniejszych dzieł XX w. Pamięć Petera Nadasa to monumentalna powieść psychologiczno-obyczajowa ukazującą powojenną historię narodu węgierskiego poprzez pryzmat wspomnień jednostki. Powieść składa się z trzech głównych wątków splatających się ze sobą. Losy głównego bohatera łączą się z najbardziej traumatycznymi wydarzeniami w dziejach Węgier.
Powieść przeczytało tylko parę klubowiczek. Te, które przez nią przebrnęły, uznały, że jest to bardzo wartościowa pozycja, ale trudna. Zdaniem pań, jest to książka przeznaczona dla czytelnika wyrobionego i cierpliwego. Jest utworem skomplikowanym, zarówno pod względem treści, jak i formy.
Panie zwróciły uwagę na tytuł powieści. Według nich, wspomnienia bohatera plączące się, urywane, są przykładem funkcjonowania ludzkiej pamięci. Każdy z nas zapamiętuje i przechowuje tylko takie wydarzenia czy urywki zdarzeń, które zostawiły trwały ślad w naszej psychice i są dla nas w jakiś sposób ważne.
Później rozmawiałyśmy o Nadobnej dziewicy Joyce Carol Oates. Amerykańska pisarka, eseistka i poetka stworzyła mikropowieść, której pomysł zaczerpnęła z ludowej ballady opowiadającej o nieodwzajemnionej miłości. Mimo, iż jest to książka znacznie mniejszych rozmiarów, to dyskusja na jej temat była gwałtowna, utwór wzbudził mnóstwo emocji i kontrowersji. Główną bohaterką jest nastolatka pochodząca z patologicznej, ubogiej rodziny. Podczas wakacji, opiekując się dziećmi zamożnego małżeństwa, spotyka starszego mężczyznę. Pomiędzy nią, a tym dystyngowanym, majętnym człowiekiem, a na dodatek artystą, nawiązuje się dziwna relacja. Jest to jakby połączenie przyjaźni z niezdrową fascynacją.
W swojej książce autorka poruszyła szereg ważnych problemów. Są to m.in. próba edukowania młodej dziewczyny z nizin społecznych przez osobę z wyższych sfer, stosunek młodości do starości, lęk przed starzeniem się i umieraniem niezmiennie towarzyszący człowiekowi. Oates zmusza czytelnika do stawiania sobie pytań i szukania na nie odpowiedzi.
Spotkanie zakończyłyśmy rozmową o trudnym, pełnym cierpienia i poświęcenia, życiu matki papieża Jana Pawła II. Milena Kindziuk stworzyła wspaniałą biografię Emilii Wojtyłowej. Matka papieża wzrusza i skłania do refleksji, pozostając w pamięci czytelnika na bardzo długo.
Zasługą dziennikarki jest fakt, że dotarła do wielu źródeł, przewertowała mnóstwo dokumentów, by stworzyć pełny obraz kobiety i jej rodziny. W swojej książce opisała nie tylko życie Emilii Wojtyłowej, ale także jej bliskich i dalszych krewnych. Niektóre klubowiczki skrytykowały autorkę za zbyt obszerną i może na siłę rozciągniętą opowieść. Zgodnie z tytułem miała to być historia życia matki papieża, a nie dzieje jej rodziny. Jednakże większość pań stwierdziła, że jest to bardzo interesująca książka wzbogacająca naszą wiedzę na temat bliskich Jana Pawła II.
Następne spotkanie w maju, a tematem do dyskusji będą książki: Ziemia i popioły Atiq Rahimi, Ukryte godziny Delphine De Vigan oraz Cinkciarz Władysława Maksymiuka.