Dyskusyjne Kluby Książki
Filia nr 4
20 listopada na spotkaniu DKK rozmawialiśmy o skarbach. W historię poszukiwań "złotego pociągu" wprowadziła klubowiczów Joanna Lamparska, podróżniczka, pisarka i miłośniczka Dolnego Śląska. W swoim reportażu opowiedziała o zaginięcia w 1944 roku taboru kolejowego na trasie z Wrocławia do Wałbrzycha. Legendarny pociąg przewoził złoto, kosztowności i dzieła sztuki zrabowane przez Niemców w czasie wojny. Przedmioty te miały zostać prawdopodobnie ukryte w okolicznych górach. Choć samo istnienie "złotego pociągu" nigdy nie zostało potwierdzone, to opowieść o nim stała się inspiracją dla licznych poszukiwaczy i tropicieli skarbów.
Klubowicze stwierdzili, że autorka dodała adekwatny podtytuł do swojego reportażu, czyli faktycznie jest to Krótka historia szaleństwa.
Joanna Lamparska zebrała w całość wszystkie znane jej informacje, wywiady, artykuły prasowe na temat zaginionego pociągu. Jednakże książka czytelników troszkę rozczarowuje. Nic odkrywczego nie wnosi. Autorka powtarza w kółko tylko to, co już wiadomo i tym samym nuży czytelnika.
Reportaż Joanny Lamparskiej, mimo pochlebnych opinii krytyków, w naszym klubie nie wzbudził większego zainteresowania. Większość czytelników stwierdziła, że brakuje w książce ciekawostek historycznych, a to, co jest, w pełni nie satysfakcjonuje. Tylko niektóre osoby autorka zainteresowała tematem i zachęciła do wycieczek w okolice Dolnego Śląska.
Natomiast powieścią Irlandzki sweter Nicole R. Dickson zabrała czytelników w podróż na Zieloną Wyspę, a dokładnie na jedną z trzech wysp należących do archipelagu Aranów. To tutaj od wieków wyrabiało się jedyne i niepowtarzalne swetry tzw. ganseje. Legenda głosi, że każdy robiony był dla konkretnej osoby, najczęściej członka rodziny, i miał swój unikatowy wzór, a ścieg wykorzystany do jego wykonania posiadał inne znaczenie. W ten oto sposób ganseje opowiadały historię życia swoich właścicieli a także miały cudowne właściwości np. ochraniały osobę, która nosiła tę odzież.
Irlandzki sweter Nicole R. Dickson to opowieść o samotności, przemocy domowej, życiu w cieniu przeszłości, o lęku, ale i odwadze. Uczy wybaczania, a przede wszystkim darowania samemu sobie popełnionych złych uczynków oraz uwolnienia się od poczucia winy.
Główna bohaterka utworu, Rebecca, z zawodu archeolog tkanin, pojawia się wraz z córką na wyspie, by zebrać informacje do swojej książki na temat legendarnych swetrów. Pobyt w tej małej, ale opiekuńczej społeczności miał być dla niej również formą terapii po toksycznym związku i oderwaniem od przeszłości.
Powieść podobała się klubowiczom. Stwierdzono, że jest oryginalna. Zachwyca historią irlandzkich gansejów i urzeka pięknem krajobrazów okolicznych wysp. Jednocześnie czytelnik współczuje bohaterskim rybakom i podziwia ich za ciężką pracę na morzu i niestrudzoną walkę o przeżycie i godne życie dla rodziny.
Ostatnie spotkanie DKK w 2019 r. odbędzie się 11 grudnia, a dyskusja dotyczyć będzie dwóch książek: powieści Francescki Brill pt. Przystań na końcu świata i reportażu Małgorzaty Rejmer pt. Bukareszt. Kurz i krew.
